kuti

Síðastliðinn föstudag efndi Framsýn til umræðufundar í fundarsal félagsins um alþjóðlega viðskiptasamninga og þá sérstaklega hvaða þýðingu þeir hefðu fyrir Ísland og íslenskt launafólk. Á fundinum flutti Ögmundur Jónasson, fyrrverandi alþingismaður, ráðherra og formaður BSRB, fyrirlestur um efnið en í kjölfarið urðu líflegar umræður. Ögmundur þekkir vel til þessara mála, tók virkan þátt í átökum um þjónustutilskipun Evrópusambandsins sem síðar tók gildi á Íslandi með ákveðnum fyrirvörum þó. Ögmundur hefur einnig komið að þessum málum í gegnum stjórnmálin og flutt fjölda þingmála sem lúta að þessum málum.

Fram kom í erindi hans að alþjóðlegir viðskiptasamningar snerust nú orðið um annað og meira en tolla og almenn verslunarviðskipti. Í seinni tíð teygðu slíkir samningar anga sína inn í samfélögin með kröfu um markaðsvæðingu þeirra. Í skilmálum þeirra alþjóðaviðskiptasamninga sem nú væru á teikniboðinu eins og GATS og TiSA  væri að finna margvísleg skilyrði um hvernig samfélagið skuli skipulagt, hvað sé leyfilegt og hvað stríði gegn skilmálum samninganna. Allt þetta snertir launafólk, bæði beint og óbeint, vinnuumhverfið og velferðarþjónustuna sem við vildum geta reitt okkur á að væri alltaf til staðar óháð efnahag. Markaðsvæðing slíkrar þjónustu geti skipt sköpum um aðgang að slíkri þjónustu.

Ögmundur rakti sögu alþjóðaviðskiptasamninga allar götur frá því fulltrúar ríkja hins kapítaliska heims komu saman til fundar í Bretton Woods í New Hampshire í Bandaríkjunum árið 1944 eftir að seinna stríði lauk og lögðu grunninn að Alþjóðabankanum og Alþjóðagjaldeyrissjóðunum, stofnunum sem ætlað var að halda utan um heimsviðskiptin. Í kjölfarið hafi verið hafist handa um víðtækt samningaferli til að örva heimsviðskipti með lækkun, og eftir atvikum, afnámi tolla. Umgjörðin um þetta ferli hafi verið GATT, General Agreement on Trade and Tariffs, Almennt samkomulag um verslun og tolla. Þegar þessu ferli lauk um miðjan tíunda áratug síðustu aldar hafi tekið við GATS, General Agreement on Trade in Servisces, (Almennt samkomulag um þjónustusamninga) og hafi utanumhaldið nú verið hjá nýrri stofnun, Alþjóðaviðskiptastofnuninni, World Trade Organization, WTO.

Um þetta leyti breytast áherslur í alþjóðavæðingu heimsviðskipta, í stað þess að snúast fyrst og fremst um lækkun og afnám tolla er nú farið að horfa inn í þjóðfélögin og markaðsvæða þau þannig að viðkiptaumhverfið verði alls staðar áþekkt. Nú var farið að takast á um hvaða “þjónustuviðskipti” skuli sett á markaðstorgið, hvort það til dæmis skyldi eiga við um heilbrigðisþjónustu og aðra velferðarþjónustu, vatnið raforkuna og svo framvegis.

Þessi átök færðust í vöxt innan Evrópusambandsins undir síðustu aldamót en árið 2006 var síðan þjónustutilskipun samþykkt á þingi Evrópusambandsins. Hún var mikið breytt frá upphaflegum drögum og lagði Ögmundur áherslu á að það væri vegna baráttu verkalýðshreyfingarinnar að svo hafi orðið. Þetta þyrftu menn að hafa í huga: “Barátta skilar árangri”, minnti hann á með áherslu!

Ögmundur rakti síðan hvernig alþjóðafjármagnið hefði reynt á undanförnum árum að umlykja þjónustusamningaviðræðurnar leyndarhjúpi. Þegar tekist hefði að rjúfa leyndina hefðu samningarnir jafnan siglt í strand svo mikil hefði andstaðan orðið. Sú hefði orðið raunin með GATS upp úr aldamótunum. Þá hafi 50 ríkustu þjóðir heimsins hins vegar, að áeggjan fjölþjóðlegra fjárfesta bundist samkomulagi um að ná saman um þjónustusamninga og stilla hinum snauðari hluta heimsins síðan upp við vegg og þröngva honum til að samþykkja. Þannig mætti fara bakdyramegin að því að ná markmiðum hinna strönduðu GATS samninga. Það hefðu einmitt verið fátæku ríkin sem hefðu verið afgerandi í því að stoppa GATS samningana með stuðningi róttækari hluta verkalýðshreyfingarinnar sem fannst GATS um of á forsendum fjölþjóðafjármagnsins.

Þessi nýja samningalota ríka heimsins væri kölluð TiSA , Trade in Services Agreement, (Samningar um þjónustuviðskipti). Íslendingar væru í þessum hópi og gagnrýndi Ögmundur að svo væri. Það væri ósiðlegt að þjóna alþjóðaauðvaldinu og ganga gegn hagsmunum hinna fátæku.

Hann sagði að eitt hið versta við TiSA samningsdrögin væru gerðardómar sem ætlað væri að leysa deilumál. Eðlilegra væri að dómstólar í þeim ríkjum sem deilur kæmu upp skæru úr um deilumál. Gerðardómarnir væru eins konar nýtt ólýðræðislegt dómsstig ótengdir lýðræðislegum ferlum réttarríkisins. Reynslan af slíku fyrirkomulagi væri afleit en gerðadómar væru ekki nýir af nálinni þótt nú stæði til að gera þá að hinni almennu reglu. Rakti Ögmundur nokkur dæmi um úrskurði gerðardóma fjárfestum í hag sem oft hefðu bitnað harkalega á skattgreiðendum. Þannig hefði gerðardómur til dæmis ákveðið að neyða Slóvakíu að greiða fyrirtæki sem fjárfest hefði í einkavæddri heilbrigðisþjónustu skaðabætur eftir að ný ríkisstjórn þar í landi hefði ákveðið að vinda ofan af einkavæðingunni. Þetta þótti óréttmætt gagnvart fjárfestum í heilbrigðisþjónustu en ekkert var gefið fyrir samfélagslega hagsmuni eða rétt skattgreiðenda sem urðu að borga skaðabætur.

Ögmundur Jónasson hvatti verkalýðshreyfinguna til að fylgjast vel með gangi þessara mála og láta stjórnvöld ekki komast upp með að skuldbinda okkur inn í framtíðina með samningum sem í reynd væru nánast óafturkræfir. Hann sagðist vera sammála því sem fram hefði komið í auglýsingu Framsýnar um fundinn að þessi mál kæmu okkur öllum við!

Að erindinu loknu urðu ágætar umræður þar sem fundarmenn spurðu nánar út í viðskiptasamningana og viðruðu eigin sjónarmið.  Framsýn þakkar Ögmundi fyrir fræðandi og skemmtilegan fund.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nokkrir fundarmanna á spjalli fyrir fundinn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Líflegar umræður urðu um málefni fundarins og voru fundarmenn duglegir að blanda sér inn í umræðuna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Erindi Ögmundar var mjög fræðandi og áhugavert enda Ögmundur vel inn í þessum málum sem fyrrverandi alþingismaður og formaður BSRB.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Félagarnir hittust á ný, þegar Ögmundur var formaður BSRB var Einar Jónassn formaður Starfsmannafélags Húsavíkur og því áttu þeir gott samstarf til fjölda ára. Það urðu því fagnaðarfundir þegar þeir sáust aftur eftir 20 ára fjarveru í fundarsal stéttarfélaganna.

 

Framsýn stóð fyrir opnum fundi á Fosshótel Húsavík síðasta laugardag þar sem fjallað var um hættuna sem stafar af innflutningi á ferskum matvælum til landsins. Erindi fluttu tveir helstu sérfræðingar landsins á þessu sviði, þeir Vilhjálmur Svansson, dýralæknir og veirufræðingur á Tilraunastöð Háskóla Íslands í veirufræði á Keldum og Karl G. Kristinsson, prófessor og yfirlæknir á sýklafræðideild Landspítalans.
Eftir að formaður Framsýnar hafði boðið gesti velkomna og farið orðum um mikilvægi þessarar umræðu afhenti hann Ögmundi Jónassyni fundarstjórn en Ögmundur hefur haft forgöngu um að taka þessi mál upp.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ögmundur fór lofsamlegum orðum um Framsýn og sagði að í sínum huga sýndi félagið mikla framasýni með því að vilja lyfta þessu málefni. Sagði hann að margoft hefði hann fundið fyrir áhuga félagsins á málefnum sem tengdust matvælaframleiðslu og lýðheilsu. Færi vel á því að verkalýðshreyfingin gengi fram fyrir skjöldu með þessum hætti. Sagði Ögmundur að eftir að Framsýn tók að auglýsa fundinn hefðu sér borist fyrirspurnir annars staðar frá um að fá þessa fyrirlestra og umræðu þangað. Á sunnudeginum væri fyrirhugaður fundar á Akureyri og þegar farið að huga að fundum á Suðurlandi. Þetta væri hins vegar ekki í fyrsta skipti sem Þingeyingar sýndu frumkvæði þegar þjóðþrifamál væru annars vegar!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Erindi Vilhjálms fjallaði um smitsjúkdómastöðu íslensks búfjár og mögulegar smitleiðir nýrra smitefna til landsins. Í erindinu kom fram hve smitsjúkdómastaða íslenskra búfjárstofna er um margt óvenjuleg þegar hún er borin saman við það sem þekkist erlendis. Þannig eru mörg þeirra smitefna fátíð eða óþekkt í búfé hérlendis sem valda algengustu og alvarlegustu matarsýkingum í mönnum. Einkum á þetta við um hross, nautgripi, sauðfé og geitur.  Þessi sérstaða Íslands veldur því að mikill fjöldi þekktra og óþekktra smitefna getur valdið faröldrum í búfé hérlendis. Jafnframt eru mikil verðmæti fólgin í núverandi smitsjúkdómastöðu Íslands bæði með tilliti til affalla og afurðatjóns auk dýraverndar og verndar íslensku landnámskynjanna. Í góðri smitsjúkdómastöðu íslensku búfjárstofnanna eru og mikil verðmæti fólgin fyrir lýðheilsu.

Vilhjálmur gerði grein fyrir hverjar væru helstu smitleiðir nýrra smitefna hingað til lands s.s. með lifandi dýrum, mönnum, fóðri og matvælum. Í erindinu var sérstaklega fjallað um þá hættu sem fylgt getur innflutningi hrárra dýraafurða og hverjar gætu verið smitleiðir úr matvælum í dýr. Jafnframt var gerð grein fyrir þeim innflutningskröfum sem íslensk stjórnvöld gera við innflutning á hráum dýraafurðum sem geta borið smit. Nefnd voru dæmi fyrir einstök smitefni hverju núverandi innflutningskröfur skila til að draga úr áhættu.

Jafnframt kom fram í erindi Vilhjálms að ef slakað yrði á núgildandi heilbrigðiskröfum megi ætla að tíðni matarsýkinga í mönnum hérlendis myndi aukist. Jafnframt væri líklegt að smitburður í dýr af óæskilegum sjúkdómsvöldum myndi eiga sér stað fyrr en síðar, hvort sem það yrði með vörunum sjálfum eða með þeim sem neyta þeirra. Afleiðingar þessara sýkinga og kostnaður samfélagsins myndi  ráðast af smitefnunum sem bærust en gæti í verstu tilfellum orðið mikill og afleiðingarnar alvarlegar og óafturkræfar.

Athygli vakti þegar Vilhjálmur greindi frá því að nýlegar rannsóknir á Keldum á innfluttum ostum hefðu sýnt að þeir væru fullir af mæði-visnuveiru, sömu veiru og varð þess valdandi að 750 þúsund fjár féll eða var fellt vegna mæðiveikiveirunnar sem barst hingað til lands á fjórða áratug síðustu aldar með innflutningi á lifandi fé. Enda þótt veiran í innfluttu ostunum sem nú væru í búðarhillum okkar væru dauðar og því meinlausar minnti þetta á hve nærri við værum þessum veruleika. Ostarnir væru unnir úr afurðum dýra sem bæru þessa veiru.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í máli Karls G. Kristinssonar kom meðal annars fram að sýkingarhætta af völdum sýkla sem geta sýkt bæði menn og dýr (súnur) er meiri erlendis en á Íslandi og á sama hátt er meiri áhætta af því að sýkjast af slíkum sýklum við neyslu innfluttra matvæla en innlendra. Þetta á sérstaklega við um kampýlóbaktersýkingar sem eru mun sjaldgæfari á Íslandi en annars staðar. Það er vegna meira eftirlits og strangara regluumhverfis á Íslandi. Það byggir á því að kampýlobaktermengaðar kjúklingaafurðir fara ekki á markað ófrystar eða óhitameðhöndlaðar. Verði innflutningur gefinn frjáls má búast við stórauknum innflutningi á ódýrari kjúklingum sem eru mengaðri af kampýlóbakter. Einnig má búast við því að innflutningur á ferskri kjötvöru auki nýgengi Salmonellasýkinga og sýkinga af völdum E. coli baktería sem geta valdið blóðugum niðurgangi og jafnvel nýrnabilun.

Það sem veldur þó hvað mestum áhyggjum  er hættan á að með innflutningi á matvælum berist bakteríur sem eru nær al-ónæmar fyrir sýklalyfjum. Þótt við vitum ekki hversu mikil sú áhætta er, þá er ljóst að slíkar bakteríur geta borist með matvælum. Nær alónæmar bakteríur eru ekki landlægar á Íslandi og hafa hvorki fundist í íslenskum húsdýrum né íslenskum matvælum. Slíkar bakteríur eru hins vegar algengar í suður Evrópu, Asíu og víðar. Aukinn innflutningur matvæla eykur því áhættuna á því að slíkar bakteríur berist til landsins og verði hér landlægar. Því er mikilvægt að þekkja þá áhættu og bregðast við henni með auknu eftirliti og um leið sporna við óheftum innflutningi. Með því getum við vonandi lengt þann frest sem við höfum þangað til ný sýklalyf koma til sögunnar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eftir erindin hófust umræður og kvöddu margir sér hljóðs. Ari Teitson, fyrrum formaður Bændasamtakanna vildi að fyrirlesarar væru gerðir út til Brüssel til uppfræða þá sem væru vankunnandi um þessi efni en hefðu engu að síður vald til ákvarðana. Var að þessu gerður góður en gamansamur rómur. Fjölmargir notuðu tækifærið til þess að þakka fyrir þessa umræðu sem allir voru sammála um að væri lífsnauðsynleg og hefði fundurinn tvímælalaust verið afar gagnlegur.

Hér að neðan eru síðan svipmyndir frá fundinum:

 

 

 

 

Framsýn, stéttarfélag hefur staðið fyrir nokkrum opnum fundum um áhugaverð málefni í vetur. Fundirnir hafa verið haldnir í húsnæði stéttarfélaganna fyrir utan tvo fjölmenna fundi, það er um málefni eftirlaunafólks og  innflutning á hráu kjöti sem haldinn var síðasta laugardag. Þessir tveir fundir voru haldnir á Fosshótel Húsavík. Hótelið er í alla staði mjög glæsilegt enda nýbúið að taka það allt í gegn. Þá er öll aðstaða til ráðstefnuhalds orðin eins og hún gerist best á Íslandi. Forsvarsmenn Framsýnar hafa átt mjög gott samstarf við hótelstjórann og aðra starfsmenn hótelsins varðandi skipulag fundana. Allt hefur verið gert til að gera umgjörðina sem glæsilegasta. Fyrir það ber að þakka enda hefur Framsýn fengið mikið lof úr samfélaginu fyrir að bjóða upp á þessa áhugaverðu fundi. Með þessari frétt birtast nokkrar myndir af starfsfólki hótelsins sem komið hefur að fundunum. Takk kærlega fyrir okkur:

Rannsókn Háskólans á Akureyri vegna stöðu útlendinga á Norðurlandi þar sem gerður var samanburður á ýmsum búsettu skilyrðum á Akureyri, Dalvík og Húsavík hefur vakið nokkra athygli og verið til umfjöllunar í fjölmiðlum. Meðal þess sem kemur fram og viðkemur kjörum innflytjenda er að kjörin séu lægst á Húsavík. Þessi niðurstaða kallar á skoðun hjá stéttarfélögunum í Þingeyjarsýslum sem telja reyndar að um villandi framsetningu sé um að ræða. Samkvæmt athugun Framsýnar eru heildarlaun verkafólks á félagssvæðinu hærri á Húsavík en á Eyjafjarðarsvæðinu og nýleg samantekt staðfestir.

Samkvæmt könnun Háskólans á Akureyri segist yfir helmingur innflytjenda á Húsavík vera með á bilinu 100 til 300 þúsund krónur í laun á mánuði fyrir skatt. Launin voru mun hærri á Dalvík og Akureyri. Þar sögðust flestir vera með á bilinu 300 til 500 þúsund. Tæp 20 prósent á Akureyri voru með hærri laun en það, en undir tíu prósent á Húsavík og Dalvík.

Starfsmenn Framsýnar munu setjast yfir samantekt Háskólans varðandi kjaramálin og óska eftir fundi með þeim sem stóðu að rannsókninni gerist þess þörf eftir skoðun félagsins.

Hér má lesa umfjöllun RÚV um málið.

Hér er umfjöllun á síðu Háskólans á Akureyri um málið ásamt umfjöllun um erindi sem voru flutt fyrr í dag á ráðstefnu um innflytjendamál í skólanum.

-Framsýn boðar til opins fundar um málefnið-

Til að anna eftirspurn og háværum kröfum um ódýrara kjöt hefur verksmiðjubúskapur tekið við hefðbundnum landbúnaði víða um heim. Til að auka framleiðni og hraða vexti dýra hafa þessi bú notað hormóna og sýklalyf í óhóflegu magni. Þetta er nú að koma í bakið á neytendum, m.a. með stóraukinni tíðni sýlalyfjaónæmra baktería og auknum dauðsföllum vegna þess að sýklalyf virka ekki í æ fleiri tilvikum.

Framsýn hefur ákveðið að boða til opins fundar um þetta mikilvæga málefni og fengið tvo af færustu sérfræðingum landsins á þessu sviði til að vera gestir á fundi félagsins sem haldinn verður á Fosshótel Húsavík laugardaginn 8. apríl kl. 11:00. Boðið verður upp á súpu, brauð og kaffi. Áætlað er að fundurinn standi yfir í tvo tíma. Sérfræðingarnir sem koma eru Karl G. Kristinsson, prófessor og yfirlæknir á sýklafræðideild Landspítala Íslands og Vilhjálmur Svansson, dýralæknir og sérfræðingur á Tilraunastöð HÍ í meinafræðum.

Sjá auglýsinguna.

Á fundi sínum í gær, 6. apríl tók sveitarstjórn Þingeyjarsveitar fyrir erindi Framsýnar um keðjuábyrgð. Erindi Framsýnar og afgreiðslu sveitarstjórnar má lesa hér að neðan eða smella hér til að fara beint í fundargerðina.

Framsýn – keðjuábyrgð verktaka

Lagt fram bréf frá Aðalsteini Á. Baldurssyni f.h. Framsýnar stéttarfélags þar sem skorað er á sveitarstjórnir á félagssvæðinu að samþykkja keðjuábyrgð verktaka. Keðjuábyrgð er eitt allra mikilvægasta verkfæri sem völ er á til að tryggja lögbundin réttindi og kjör.

Sveitarstjórn Þingeyjarsveitar samþykkir að innleiða keðjuábyrgð hjá sveitarfélaginu. Þetta gildir um alla samninga um verklegar framkvæmdir og kaup á þjónustu á vegum sveitarfélagsins. Þannig verði sett inn í slíka samninga ákvæði um keðjuábyrgð þeirra seljenda sem sveitarfélagið semur við. Með þessu vill Þingeyjarsveit tryggja að allir starfsmenn, hvort sem það eru starfsmenn verktaka, undirverktaka eða starfsmannaleiga, njóti launa, trygginga og annarra réttinda í samræmi við gildandi kjarasamninga og lög hverju sinni. Aðalverktakinn verði þannig í verksamningi gerður ábyrgur fyrir að tryggja kjarasamnings- og lögbundin réttindi allra starfsmanna sem að verkinu koma. Þetta verður gert til að koma í veg fyrir undirboð og óeðlilega samkeppnishætti á vinnumarkaði.

Í gær fimmtudaginn 7. apríl heimsótti Aðalsteinn J. Halldórsson, starfsmaður stéttarfélaganna Stórutjarnaskóla. Hann flutti erindi fyrir 9. og 10. bekk um tilgang stéttarfélaga og starfsemi þeirra. Að því loknu svaraði hann spurningum viðstaddra. Að lokum fengu krakkarnir gefins húfur með merki Þingiðnar sem kemur sér vel núna þegar veturinn er kominn aftur.

Erindi sem þetta eru mikilvæg fyrir þennan aldurshóp sem senn tekur sín fyrstu skref á atvinnumarkaði. Sum þeirra höfðu reyndar þegar fengið smjörþefinn af vinnumarkaðnum enda mikil þörf á vinnuafli um þessar mundir og ungir krakkar oft byrjuð að vinna á almennum vinnumarkaði fyrr en verið hefur.

Ósk Helgadóttir, varaformaður Framsýnar tók meðfylgjandi myndir.

Ögmundur Jónasson, fyrrverandi þingmaður og ráðherra mun halda fyrirlestur í samstarfi við Framsýn stéttarfélag, föstudaginn 7. apríl klukkan 17:30 í fundarsal stéttarfélaganna, Garðarsbraut 26 á Húsavík.
Yfirskrift erindisins er „Togstreita fjármagns og lýðræðis‟. Nánar má lesa um erindið í auglýsingunni hér að ofan.

Allir eru velkomnir og það verður heitt á könnunni.

Stjórn Byggðastofnunar fjallaði um úthlutun viðbótaraflamarks á Raufarhöfn og undirskriftalista sem borist hafa vegna hennar á fundi sínum föstudaginn 31. mars.  Eftirfarandi bókun var samþykkt á fundi stjórnarinnar. Fjallað er um afgreiðsluna á heimasíðu stofnunarinnar:

„Stjórn Byggðastofnunar hefur móttekið undirskriftalista vegna úthlutunar sérstaks viðbótar aflamarks á Raufarhöfn með ákvörðun stjórnar stofnunarinnar þann 24. febrúar síðast liðinn.  Þrjár umsóknir bárust um aflamarkið og var ákveðið að ganga til samninga við GPG seafood og samstarfsaðila á Raufarhöfn. Umsóknum Önundar ehf. og Hólmsteins Helgasonar ehf. var hafnað.

Við afgreiðslu umsókna um aflamark Byggðastofnunar á Raufarhöfn hefur stofnunin í hvívetna leitast við að hafa bestu hagsmuni byggðarlagsins í huga og vinnur úr umsóknum í samræmi við skýrar verklagsreglur og viðmið sem birt eru á heimasíðu stofnunarinnar.  Við ráðstöfun aflamarks Byggðastofnunar hefur verið leitast við að ná samstarfi aðila á viðkomandi stöðum um veiðar og vinnslu þess afla sem samningur kveður á um.  Reynt var, í samstarfi við Atvinnuþróunarfélag Þingeyinga, að ná samstarfi aðila um þessar viðbótaraflaheimildir.  Ekki reyndist vera grundvöllur fyrir samstarfi umsækjenda og því varð að velja á milli umsókna. 

GPG seafood hefur um árabil rekið bolfiskvinnslu á Raufarhöfn.  Vinna var þó ekki stöðug allt árið, en frá því að fyrst var samið við fyrirtækið um vinnslu 400 þorskígilda aflamarks Byggðastofnunar um áramótin 2013/2014 hefur vinna verið stöðug allt árið um kring auk þess sem starfsmönnum hefur fjölgað og nú eru þar um 30 ársverk í landvinnslu, mun fleiri störf en aðrar umsóknir bera með sér.  Fyrirtækið hefur í einu og öllu staðið við samning sinn við Byggðastofnun um aukna byggðafestu á Raufarhöfn.  Það var mat stofnunarinnar að fengnum framangreindum umsóknum um 100 tonn til viðbótar á Raufarhöfn að mestum byggðaáhrifum með þeirri úthlutun yrði náð með því að treysta enn frekar grundvöll vinnslu GPG á Raufarhöfn.  Þar skiptir ennfremur máli að rekstrarhorfur aðila í bolfiskvinnslu eru erfiðar nú um stundir vegna sterks gengis íslensku krónunnar.

Byggðastofnun er hér eftir sem hingað til reiðubúin að hitta umsækjendur til að gera nánari grein fyrir ákvörðun þessari.“

 

Eftir ábendingar frá starfsmönnum í landvinnslum Samherja gerði Framsýn alvarlegar athugasemdir við fullyrðingar fyrirtækisins þess efnis að starfsmenn kæmu mun betur út með því að vera á atvinnuleysisbótum í verkfalli sjómanna í stað þess að vera á kauptryggingu hjá fyrirtækinu. Þessi fullyrðing var sett fram í bréfi til starfsmanna Samherja  í desember 2016 þegar verkfall sjómanna hófst og fyrirtækið tók ákvörðun um að taka starfsmenn út af launaskrá vegna verkfallsins og vísa þeim á atvinnuleysisbætur.

Framsýn mótmælti þessari ákvörðun og skoraði á Samherja að halda starfsmönnum sínum á kauptryggingu. Þá lagði félagið fram útreikninga sem sýndu fram á verulegt tekjutap og réttindamissi stæði fyrirtækið við sína ákvörðun. Meðal þess sem var bent var á var að sumarorlofið skertist sem og  orlofs- og desemberuppbæturnar. Þá ættu ekki allir rétt á atvinnuleysisbótum með tilheyrandi tekjumissi.

Á þeim tíma átti formaður Framsýnar í viðræðum við forsvarsmenn Samherja vegna málsins og gerðu þeir ekki athugasemdir við launaútreikninga félagsins eða aðrar athugasemdir er snéru að fullyrðingum Framsýnar um réttindamissi starfsmanna. Þeir fullvissuðu hann um að allt yrði gert til að tryggja að starfsmenn kæmu ekki ver út með því að fara þá leið sem fyrirtækið valdi að fara, í stað þess að halda starfsmönnum á kauptryggingu hjá fyrirtækinu. Burt séð frá þessu, þá eiga fyrirtæki almennt að hafa starfsfólk á launaskrá í stað þess að senda það á atvinnuleysisbætur við aðstæður sem þessar.

Þrátt fyrir það er afar gleðilegt að sjá fréttir af því  í fjölmiðlum að Samherji hafi ákveðið að fara að kröfum Framsýnar og bæta starfsmönnum upp tekjutapið í verkfalli sjómanna með því að bæta þeim upp tapaða daga í sumarfríi, þannig að þeir fái  fullan orlofsrétt og viðbót á orlofsuppbótina kr. 103.500.  Áður fengu starfsmenn auka greiðslu í desember í formi hærri desemberuppbótar. Með þessu er viðurkennt að starfsmenn fóru ekki vel út úr því að vera á atvinnuleysisbótum.

Já, það borgar sig svo sannarlega að berjast fyrir réttindum verkafólks. Þetta dæmi sýnir að það skilar árangri, enda séu fyrirtæki tilbúin að hlusta á réttmætar kröfur stéttarfélaga og starfsmanna. Reyndar sá Samherji ekki ástæðu til að hafa samband við  forsvarsmenn Framsýnar og skýra frá ákvörðun fyrirtækisins, hvað þá að gera „samkomulag“ við félagið. Það skiptir reyndar engu máli í þessu sambandi, aðalatriðið er að starfsmönnum hefur verið bætt upp tekjutapið að hluta að minnsta kosti í anda krafna frá Framsýn. Aðalsmerki Framsýnar er að standa vörð um hagsmuni félagsmanna á hverjum tíma.

 

Málefni Raufarhafnar hafa verið til umræðu innan stjórnar Framsýnar. Fulltrúar félagsins höfðu áður fundað með starfsmönnum og eiganda Fiskvinnslu Hólmsteins Helgasonar ehf. á Raufarhöfn vegna óánægju þeirra með að Byggðastofnun skyldi ekki sjá ástæðu til að úthluta fyrirtækinu hlutdeild í sérstökum byggðakvóta. Starfsmenn hafa fengið uppsagnarbréf og munu láta af störfum að öllu óbreyttu í vor. Framsýn tekur undir bókun sveitarstjórnar Norðurþings frá 21. mars 2017 þar sem málefni Raufarhafnar voru til umræðu, sérstaklega hvað varðar þennan hluta bókunarinnar:

„Sveitarstjórn Norðurþings skorar á Byggðastofnun að auka þegar í stað við sértækan byggðakvóta ársins 2017 á Raufarhöfn. Fyrir því eru sterk málefnaleg byggðarök. Jafnframt er með þeim hætti mögulegt að bregðast við þeim athugasemdum sem fyrir liggja, m.a. um uppbyggingu heilbrigðrar samkeppni á vinnumarkaði á Raufarhöfn, án þess að rýra hlut annarra burðarása í atvinnulífi staðarins.“

Þá telur félagið skipta máli í þessu sambandi að eigendur Fiskvinnslu Hólmsteins Helgasonar ehf. hafa komið að öðrum verkefnum á Raufarhöfn s.s. með kaupum á fjölbýlishúsi á staðnum sem gera þarf upp til að gera íbúðarhæft auk þess að kaupa Hótel Norðurljós með samstarfsaðilum. Allt þetta skiptir verulega miklu máli fyrir lítið samfélag eins og Raufarhöfn og er ætlað að styrkja búsetuskilyrði á svæðinu. Þessum skoðunum Framsýnar hefur þegar verið komið á framfæri við Byggðastofnun með bréfi.

 

Eftirlitsmaður stéttarfélaganna var á ferðinni í Norður-Þingeyjarsýslu í gær, fimmtudaginn 30. mars. Með honum í för var eftirlitsmaður Vinnueftirlitsins á svæðinu.

Meðfylgjandi myndir voru teknar í Fjallalambi og Íslandsbleikju.

Eins og kunnugt er hefur Framsýn og Þingiðn krafist þess að gerður verði kjarasamningur um störf félagsmanna sem koma til með að starfa í verksmiðju PCC á Bakka. Forsvarsmenn PCC hafa ekki verið sammála því að gera samning og kom ágreiningurinn upp á fjölmennum íbúafundi á Húsavík í vikunni sem haldinn var til að fara yfir stöðu framkvæmda við Húsavíkurhöfn, Bakka, á Þeistareykjum og varðandi línulögnina frá Kröflu að verksmiðju PCC á Bakka.

Fulltrúar stéttarfélaganna og PCC hittust daginn eftir og fóru yfir ágreining aðila. Niðurstaðan var að aðilar ætla að vinna áfram í málinu með það að markmiði að báðir aðilar geti vonandi sæst á niðurstöðuna.

Stjórn Framsýnar kom saman til fundar í gærkvöldi, fjölmörg mál voru á dagskrá fundarins. Meðal annars urðu miklar umræður um yfirlýsingar forsvarsmanns Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi sem hótaði því í fjölmiðlum að til greina kæmi að flytja vinnslu á fiski úr landi. Eftir umræður um málið var stjórn Framsýnar sammála um að senda frá sér ályktun um málið sem er svohljóðandi:

„Framsýn stéttarfélag harmar málflutning Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi sem með hótunum hafa boðað að fyrirtæki í fiskvinnslu séu með til skoðunar að flytja starfsemina úr landi. Það er forsvarsmenn fyrirtækja sem hafa í mörgum tilfellum greitt sér himin háar arðgreiðslur á undanförnum árum. Nú þegar árar ekki eins vel er stefnan tekin á útlönd með auðlindina sem er sameiginleg eign íslensku þjóðarinnar.

Þessar glórulausu yfirlýsingar koma í kjölfar verkfalls sjómanna sem kostaði fiskvinnslufólk víða um land atvinnumissi og verulegt tekjutap.

 Fiskvinnslufyrirtækin halda áfram að ögra byggðarlögunum í landinu með því að boða frekari flutning á störfum milli landshluta og/eða byggðalaga.

Alþingi getur ekki lengur setið aðgerðarlaust hjá við þessar aðstæður. Yfirlýsingar sem þessar kalla á tafalausar aðgerðir og  endurskoðun á sjávarútvegsstefnunni með það að markmiði að tryggja að handhafar kvótans geti ekki komist upp með svona vinnubrögð.“

 

 

 

Formaður Framsýnar gerði sér ferð til Raufarhafnar fyrir helgina til að eiga fund með forsvarsmönnum og starfsmönnum fiskvinnslu Hólmsteins Helgasonar ehf. á Raufarhöfn. Eins og fram hefur komið í fjölmiðlum er óánægja með að fyrirtækið hafi ekki fengið hlutdeild í sérstökum byggðakvóta sem fór til Raufarhafnar. Í heildina komu 500 tonn af byggðakvóta til Raufarhafnar fyrir yfirstandandi fiskveiðiár. Þrátt fyrir alvarleika málsins var að sögn formanns Framsýnar ánægjulegt að koma í heimsókn á vinnustaðinn. Greinilegt væri að mikil samheldni væri meðal starfsmanna sem stæðu heilshugar að baki eigendum fyrirtækisins sem telja að gengið hafi verið fram hjá þeim við úthlutun kvótans. Þá liggur fyrir að fiskvinnslunni verður lokað í vor þar sem ekki fékkst byggðakvóti til vinnslu með þeim heimildum sem fyrirtækið á sem er um 500 tonn. Starfsmenn koma því til með að missa vinnuna í vor en um 10 starfsmenn hafa verið við störf í vetur. Málið verður til umræðu á fundi stjórnar Framsýnar síðar í vikunni auk þess sem formaður Framsýnar hefur óskað eftir að málið verði tekið upp á fundi stjórnar Atvinnuþróunarfélags Þingeyinga sem haldinn verður síðar í dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Formaður Framsýnar fundaði með forsvarsmönnum fiskvinnslu Hólmsteins Helgasonar á Raufarhöfn fyrir helgina. Mikil óánægja er meðal starfsmanna og forsvarsmanna fyrirtækisins að fyrirtækis skyldi ekki fá hlutdeild í byggðakvóta sem var úthlutað til Raufarhafnar. Starfsmönnum hefur verið sagt upp og láta þeir af störfum í vor.

 

Karlakórinn Hreimur stóð fyrir vorfagnaði á Ýdölum síðasta laugardagskvöld og var fullt út úr dyrum. Að venju var um að ræða frábæra skemmtun og hefur kórinn sjaldan eða aldrei verið betri en um þessar mundir. Stjórnandi kórsins er Steinþór Þráinsson og undirleikari Steinunn Halldórsdóttir. Tveir stórsöngvarar komu fljúgandi norður til að krydda upp á kvöldið. Það voru þau Gissur Páll Gissurarson og Margrét Eir. Fagnaðarstjóri kvöldsins klikkaði ekki, Viðar Guðmundsson bóndi á Ströndum. Ekki má gleyma stórbrotnu veislukaffi en styrkja þurfti veisluborðin sérstaklega svo þau gæfu sig ekki undan þungum hnallþórum og öðrum kræsingum. Eftir frábæra kvöldstund tóku félagarnir Frímann og Hafliði við og spiluðu eins og enginn væri morgundagurinn fram eftir nóttu. Ekki fer sögum að því hvenær dansleiknum lauk um nóttina. Takk fyrir frábæra skemmtun.

Í gær var fundur um stöðuna á vinnumarkaði hér á svæðinu haldinn í fundarsal stéttarfélaganna á Húsavík. Tæplega 40 manns sóttu fundinn sem tókst með miklum ágætum.

Nokkur erindi voru flutt á fundinum. Í framhaldi af þeim voru pallborðsumræður. Aðalsteinn Árni Baldursson setti fundinn. Flytjendur erinda voru Aðalsteinn J. Halldórsson frá stéttarfélögunum í Þingeyjarsýslu, Einar Erlingsson frá Landsvirkjun, Unnsteinn Ingason frá Narfastöðum, Guðrún Tryggvadóttir frá Búnaðarsambandi Suður-Þingeyinga og Kristján Þór Magnússon sveitarstjóri Norðurþings. Í pallborði tóku þátt Aðalsteinn Á. Baldursson, Kristján Þór Magnússon, Guðrún Tryggvadóttir, Unnsteinn Ingason og Halldór Grönvold aðstoðarframkvæmdarstjóri ASÍ. Fundarstjóri var Reinhard Reynisson, framkvæmdastjóri Atvinnuþróunarfélags Þingeyinga.

Viðbrögð gesta hafa verið góð eftir og sumir hafa haft á orði að ýmislegt hafi komið sér á óvart í máli þeirra sem töluðu á fundinum og pallborðinu þar á eftir.

Meðfylgjandi myndir voru teknar á meðan fundi stóð.

Atvinnuþróunarfélag Þingeyinga birtir athyglisverða greiningu á mannfjöldaþróun á sínu starfssvæði. Greiningin byggir á nýútkomnum tölum Hagstofu Íslands.
Ánægjulegt er að lesa að Þingeyingum hefur fjölgað talsvert og raunar umfram landsmeðaltal. Langt er síðan slíkt gerðist. Hinsvegar virðist vera sem svo að þorri fjölgunarinnar sé til kominn vegna framkvæmdanna á Bakka þar sem dreifbýli í Norðurþingi er sá hluti svæðisins sem á stærstan hluta fjölgunarinnar, en framkvæmdasvæðið á Bakka telst til dreifbýlis. Ennfremur má sjá óvenjulega mikla fjölgun á Húsavík ef miðað er við síðustu ár.
Hér eru á ferðinni ánægjulegar fréttir sem vonandi er vísir að því sem koma skal.

Sumarferð stéttarfélaganna verður að þessu sinni helgarferð og nú við höldum austur á land, nánar tiltekið á Borgarfjörð eystri. Farið verður frá Húsavík snemma morguns þann 19. ágúst og komið til baka seinnipart sunnudagsins 20. ágúst. Við munum gista í uppbúnum rúmum hóteli og þar er morgunmatur innifalinn. Grillað verður í boði Framsýnar á laugardagskvöldið, en að öðru leiti nestar fólk sig sjálft.

Borgarfjörður eystri er nyrstur hinna eiginlegu Austfjarða. Þangað er tæplega 70 km. akstur frá Egilsstöðum, um Vatnsskarð og Njarðvíkurskriður. Borgarfjörður er rómaður fyrir náttúrufegurð og þá sérstaklega fyrir sérstæðan fjallahring. Sunnan fjarðar er ljóst líparít allsráðandi eins og í Staðarfjalli, en fyrir botni fjarðarins og norðan hans er blágrýti (basalt) mest áberandi og þá einkum í Dyrfjöllum. Inn af firðinum gengur um 10 km langur dalur, vel gróinn og nokkuð breiður. Eftir honum rennur Fjarðará. Þorpið Bakkagerði stendur við fjarðarbotninn.

Það er margt að skoða á þessum fallega stað og við munum njóta leiðsagnar staðkunnugra um svæðið. Fararstjóri verður Ósk Helgadóttir. Ferðakostnaður pr. mann í sumarferðina er aðeins 20.000-. Takmarkaður fjöldi verður í þessa ferð þannig að við biðjum áhugasama að skrá sig sem allra fyrst, eða fyrir 30. apríl. Höfum í huga, fyrstir koma, fyrstir fá.